Dane ogólne
Długość życia: 9-11 lat
Pies wzrost: 66-71 cm
Pies waga: od 45 kg
Suka wzrost: 61-66 cm
Suka waga: od 35 kg
Długość życia: 9-11 lat
Pies wzrost: 66-71 cm
Pies waga: od 45 kg
Suka wzrost: 61-66 cm
Suka waga: od 35 kg
Opis rasy:
Akita Amerykańska zawsze budzi respekt i uznanie w oczach osób, które po raz pierwszy mają do czynienia z tą rasą. Dostojny wygląd oraz charakterystyczna głowa o wyrazie niedźwiedzia sprawia, że ciężko zapomnieć o tym psie. Wiele osób zakochuje się w rasie już ze względu na sam jej wygląd zewnętrzny. Jednak to co najważniejsze kryje się w niezwykłym, choć dość trudnym charakterze tej rasy. Są to psy o nieprzeciętnej inteligencji, niezależne i samodzielne w swoich poczynaniach, jednak potrafią nawiązać bardzo silną więź z człowiekiem. Ale żeby to był możliwe, człowiek musi wykazać się odpowiednimi cechami charakteru, które pozwolą Akicie zaakceptować go jako swojego przyjaciela i przewodnika stada.
Dla Akity bardzo ważne jest pojęcie stada oraz jasne ustalenie hierarchii w nim panującej.
Decydując się na psa tej rasy nie możemy zapomnieć jakie było pierwotne przeznaczenie Akit: polowanie na niedźwiedzie, dziki i jelenie, a także udział w walkach psów. Dlatego zawsze należy liczyć się z tym, że oprócz wielkiej odwagi i siły, psy tej rasy – mimo dobrego wychowania - mogą wykazywać silny instynkt myśliwski oraz mogą być agresywne względem innych psów. Z tego powodu należy zdawać sobie sprawę, ze Akita nie nadaje się do spuszczania ze smyczy i biegania luzem. Nawet najlepiej wychowana i wyszkolona Akita w sytuacji nie przewidzianej przez nas może podjąć samodzielnie decyzję i zaatakować bądź pobiec za zwierzyną.
Musimy zdawać sobie sprawę, że Akita nigdy nie będzie bezwzględnie posłuszna, a szybkość i skuteczność wykonywania komend będzie w dużej mierze zależała od tego jakim szacunkiem darzy nas pies. Żeby zdobyć szacunek i uznanie w oczach Akity, trzeba być osobą stanowczą i zrównoważoną i konsekwentną w swoich oczekiwaniach co do psa.
Należy respektować jego niezależność, a wymagać od niego jedynie wtedy kiedy jest to rzeczywiście uzasadnione. Nie należy przedłużać zajęć z zakresu posłuszeństwa, nie należy wymagać od psa wykonywania tez samej komendy więcej niż 2-3 razy pod rząd. Nie należy zmuszać go do wykonywania nienaturalnych zadań, a raczej motywować i starać się pokazać sens lub frajdę w wykonaniu danego polecenia.
W domu Akita lubi mieć na oku swoją rodzinę , ale nie jest psem absorbującym i stale domagającym się uwagi. Akita bardzo ceni sobie możliwość dostępu do domu, chociaż uwielbia mieć swój teren czy podwórko. Akity nie są typowymi psami stróżującymi czy obrończymi. Wiadomo jednak, że mają niezwykły instynkt i wiele z nich jest w stanie wyczuć złe zamiary napastnika nawet jeśli ten nie zaatakuje bezpośrednio. Z tego też względu znacząca większość Akit nie nadaje się do szkolenia w kierunku psa obrończego – nie wyczuwając złych zamiarów ze strony pozoranta Akita zazwyczaj nie potraktuje go poważnie i nie będzie miała zamiaru atakować. Raczej będzie uznawała całą sytuację za zabawę . Czasem będzie się dobrze bawiła, a czasem uzna to za nieprzyjemną i nieumiejętną zabawę człowieka. Ale z pewnością prawdziwa Akita nigdy nie będzie atakować pozoranta na komendę.
Akity są z reguły bardzo cichymi psami i rzadko szczekają. Zazwyczaj alarmują tylko wtedy, kiedy naprawdę wyczują zagrożenie. Akita sama ocenia sytuację i reaguje wtedy, kiedy uzna za stosowne, wtedy też potrafi zareagować bez ostrzeżenia. Nie szczekają na każdego przechodnia, ale mogą zareagować na podejrzaną osobę lub obcy samochód, który pojawi się na podjeździe o nietypowej porze. Jednak większość Akit Amerykańskich jest bardzo pozytywnie nastawiona do ludzi, nawet do obcych. Pamiętajmy zatem – Akita mimo swojego imponującego wyglądu, nie jest typowym psem do stróżowania i obrony. Choć wiele Akit może wykazywać takie predyspozycje, to jeśli szukamy niezawodnego psa obrończego, lepiej wybrać spośród ras specjalnie do tego stworzonych, takich jak Rottweiler, Doberman, Owczarek Niemiecki czy Owczarek Kaukaski.
Przyjmując Akite do domu warto zapewnić mu bardzo obszerną socjalizację – oswoić go z miastem, ulicą, ludźmi dorosłymi i dziećmi, miejscami zatłoczonymi oraz z innymi psami. Dobrze zsocjalizowana i ułożona Akita potrafi się bardzo grzecznie zachowywać w miejscach publicznych. Zapoznając naszą dorosłą Akite z ludźmi, należy mieć na uwadze , że Akita ceni sobie niezależność i wolność. Mimo, że może być pozytywnie nastawiona do nowo poznanej osoby, to nie należy pozwalać nowo poznanej osobie na nadmierne spoufalanie się ( przytulanie, zaczepianie, tarmoszenie) z Akitą. Musimy dać szansę naszemu psu, żeby sam chciał się przywitać . Ze szczenięciem warto udać się do psiego przedszkola, a z dorosłym psem warto przebyć podstawowe grupowe szkolenie PT mając na uwadze, ze Akita może niechętnie wykonywać te same komendy kilka razy pod rząd. Można to uznać za upór, ale patrząc z szerszej perspektywy wynika to z ich inteligencji.
Należy tez wziąć pod uwagę, że wiele Akit nie przepada za aportowaniem ponieważ nie widza większego sensu w tym. W oczach Akity aportuje ona przedmiot który właściciel upuścił lub zgubił. Jeśli Akita przyniesie ten przedmiot właścicielowi, a on ponownie go wyrzuci, to Akita uznaje że zrobił to nieopatrznie i ponownie przyniesie przedmiot. Jeśli jednak po raz kolejny właściciel wyrzuca przedmiot, to dla Akity staje się oczywistym, ze przedmiot ten jest właścicielowi zupełnie niepotrzebny i nie będzie już go jemu przynosić.
To samo ma miejsce w przypadku nauki chodzenia przy nodze po okręgu. Kiedy Akita nauczy się chodzić przy nodze bez smyczy, wystarczy zrobić 1-2 kołka, ale nie więcej. Kiedy robimy więcej kółek zazwyczaj Akita zaczyna protestować. Najchętniej siada lub kładzie sie, z postanowieniem, ze zaczeka aż zdecydujemy się w którą stronę tak właściwie chcemy iść. Kiedy ruszymy w dowolnym innym kierunku, Akita chętnie za nami podąży.
Pielęgnacja Akity:
Efektowna dwuwarstwowa szata Akity nie jest kłopotliwa w utrzymaniu....pod warunkiem ze w pełni akceptujemy to, że przynajmniej 2 razy do roku występuje obfite linienie. Wtedy Akita wygląda jak „liniejący wielbłąd” włos potrafi wychodzić całymi kępami. Natomiast Akita trzymana w domu potrafi wymieniać stopniowo sierść przez cały rok.
Jeśli Akita ma być psem wystawowym, utrzymanie włosa w kondycji wystawowej wiąże się z regularnym kąpaniem, czesaniem i suszeniem. Dzięki temu jesteśmy w stanie utrzymać włos w doskonałej kondycji, przyspieszając jednocześnie proces wymiany włosa.
Jednak wykąpanie Akity to wcale nie jest taka prosta sprawa. Po pierwsze należy mieć miejsce odpowiednie do wykąpania dużego psa: najlepiej wannę lub obszerny brodzik. Następnie należy obficie zmoczyć włos: samo polanie prysznicem nie wystarczy, ponieważ prawidłowa dwuwarstwowa szata nie dopuści wody do skory. Żeby dobrze zmoczyć włos Akity należy do wanny lub brodzika napuścić kilkanaście cm wody i dodać do niej niewielka ilość ( najlepiej nisko-pieniącego ) szamponu. Tak przygotowaną wodą należy polewać włos przez ok. 5-10 minut. Dopiero wtedy jest szansa, że dotrzemy aż do skóry. Dzięki tej wstępnej kąpieli od razu usuwamy większość zabrudzeń i namaczamy porządnie sierść. Dopiero teraz spłukujemy włos prysznicem i nakładamy szampon właściwy. Najlepszy jest szampon przeznaczony dla psów twardo włosych oraz dla psów o dwuwarstwowej szacie. Szampon taki nie zmiękczy włosa i zachowa jego naturalne właściwości. Szamponem tym kapiemy 1-2 razy w zależności od potrzeby. Następnie musimy zadbać o nawilżenie włosa oraz przywrócenie skórze odpowiedniej warstwy ochronnej. Do tego najlepiej sprawdza się olejek Seabreeze, który rozcieńczamy w odpowiednich proporcjach z wodą i tak przygotowana płukanką polewamy całego psa. Nie spłukujemy już, odciskamy nadmiar wody i przystępujemy do suszenia.
Najlepiej suszyć powietrzem o temperaturze pokojowej. Do tego celu najbardziej nadają się suszarki typu „blaster” . Pozwalają na wydmuchanie nadmiaru wilgoci, bez przegrzewania skory. Po wysuszeniu psa możemy nałożyć dodatkowo piankę nawilżającą , która ułatwi nam utrzymanie włosa w doskonałej kondycji. Jeśli chcemy odświeżyć włos pomiędzy kąpielami, wtedy najlepiej zaopatrzyć się w preparat OMG, który nie tylko odświeża włos i ułatwia rozczesywanie, ale także pozwala przedłużyć czas pomiędzy kąpielami i utrzymać włos w czystości.
Jeśli Akita nie będzie psem wystawowym, wtedy wystarczą kąpiele raz na 3 miesiące. W takiej sytuacji można oddać psa do salonu pielęgnacji, jeśli sami nie mamy warunków na kąpiel tak dużego psa. Przy okazji takiej kąpieli, pies będzie miał też obcięte pazury i wyczyszczone uszy, jeśli będzie taka potrzeba. Natomiast samemu warto przynajmniej raz w tygodniu czesać psa po uprzednim spryskaniu włosa preparatem OMG, żeby zapewnić właściwą higienę szaty.
Idealny dom dla Akity:
Idealny dom dla Akity to taki, w którym wszyscy członkowie rodziny będą respektowali godność i niezależność tej rasy.
Akita potrzebuje właścicieli , którzy będą mogli poświęcać jej czas na spacery, szkolenie, socjalizację i pielęgnację.
Nie ma żadnych przeciwwskazań do tego ,żeby Akita mieszkała w bloku, pod warunkiem, że zapewni mu się odpowiednią ilość ruchu i zajęć. Akita, który jest znudzony może mieć tendencje do demolowania mieszkania – potrafi zniszczyć nie tylko swoje zabawki i posłanie, ale także wyjść z klatki w której został zamknięty, rozszarpać materac na łóżku właścicieli, wygryźć dziurę w drzwiach, otworzyć szafę i pogryźć ubrania oraz buty etc. Jest to duży pies, o potężnych szczękach i niezwykłej pomysłowości, wiec pozostawiony sam sobie i źle wychowany może wyrządzić wiele szkód.
Żeby zapobiec takim wydarzeniom, należy poświęcić dużo czasu szczeniakowi, stopniowo oswajając z zostawaniem samemu w domu, zapewnić mu odpowiednią ilość ruchu i zabawy – w początkowym okresie wskazane jest wychodzenie na dwór nawet co 2 godziny, po każdym jedzeniu i po każdym spaniu, tak aby szczeniaczek mógł się nauczyć czystości. Akity są bardzo czystymi psami, więc przy odpowiednim podejściu ze strony właściciela, bardzo szybko uczą się załatwiać swoje potrzeby na zewnątrz, a także wkrótce uczą się domagać o spacer, zanim zdarzy im się załatwić w domu.
Dorosła Akita potrzebuje minimum 3 spacery dziennie, w tym jeden długi ok 1-1,5 godziny na długiej smyczy . Dla uatrakcyjnienia spacerów, możemy nauczyć Akitę ciągnięcia opony lub biegania przy rowerze i kilka razy w tygodniu zapewniać jej tego typu zajęcia. Mimo, że Akity nie są typowymi zaprzęgowcami, to potrafią pracować jako psy zaprzęgowe, i można je bez trudu tego nauczyć.
Problemy zdrowotne:
Generalnie są to zdrowe i odporne psy, jednak zdarzają się pewne choroby, o których występowaniu właściciele Akit powinni wiedzieć:
• Rozszerzenie i Skręt żołądka
• Alergie
• Młodzieńcze zapalenie wielostawowe
• Niedoczynność Tarczycy
• Wywinięcie powieki: Entropium/Ektropium
• Dysplazja Stawów
• Zerwanie Więzadła Krzyżowego Kolana
• SA (sebaceous adenitis)
• VKH (syndrom Vogt-Koyangi-Harada)
• Pemphigus
• Choroby Oczu ( mikroftalmia, RD, PRA, katarakta)
Akita Amerykańska zawsze budzi respekt i uznanie w oczach osób, które po raz pierwszy mają do czynienia z tą rasą. Dostojny wygląd oraz charakterystyczna głowa o wyrazie niedźwiedzia sprawia, że ciężko zapomnieć o tym psie. Wiele osób zakochuje się w rasie już ze względu na sam jej wygląd zewnętrzny. Jednak to co najważniejsze kryje się w niezwykłym, choć dość trudnym charakterze tej rasy. Są to psy o nieprzeciętnej inteligencji, niezależne i samodzielne w swoich poczynaniach, jednak potrafią nawiązać bardzo silną więź z człowiekiem. Ale żeby to był możliwe, człowiek musi wykazać się odpowiednimi cechami charakteru, które pozwolą Akicie zaakceptować go jako swojego przyjaciela i przewodnika stada.
Dla Akity bardzo ważne jest pojęcie stada oraz jasne ustalenie hierarchii w nim panującej.
Decydując się na psa tej rasy nie możemy zapomnieć jakie było pierwotne przeznaczenie Akit: polowanie na niedźwiedzie, dziki i jelenie, a także udział w walkach psów. Dlatego zawsze należy liczyć się z tym, że oprócz wielkiej odwagi i siły, psy tej rasy – mimo dobrego wychowania - mogą wykazywać silny instynkt myśliwski oraz mogą być agresywne względem innych psów. Z tego powodu należy zdawać sobie sprawę, ze Akita nie nadaje się do spuszczania ze smyczy i biegania luzem. Nawet najlepiej wychowana i wyszkolona Akita w sytuacji nie przewidzianej przez nas może podjąć samodzielnie decyzję i zaatakować bądź pobiec za zwierzyną.
Należy respektować jego niezależność, a wymagać od niego jedynie wtedy kiedy jest to rzeczywiście uzasadnione. Nie należy przedłużać zajęć z zakresu posłuszeństwa, nie należy wymagać od psa wykonywania tez samej komendy więcej niż 2-3 razy pod rząd. Nie należy zmuszać go do wykonywania nienaturalnych zadań, a raczej motywować i starać się pokazać sens lub frajdę w wykonaniu danego polecenia.
W domu Akita lubi mieć na oku swoją rodzinę , ale nie jest psem absorbującym i stale domagającym się uwagi. Akita bardzo ceni sobie możliwość dostępu do domu, chociaż uwielbia mieć swój teren czy podwórko. Akity nie są typowymi psami stróżującymi czy obrończymi. Wiadomo jednak, że mają niezwykły instynkt i wiele z nich jest w stanie wyczuć złe zamiary napastnika nawet jeśli ten nie zaatakuje bezpośrednio. Z tego też względu znacząca większość Akit nie nadaje się do szkolenia w kierunku psa obrończego – nie wyczuwając złych zamiarów ze strony pozoranta Akita zazwyczaj nie potraktuje go poważnie i nie będzie miała zamiaru atakować. Raczej będzie uznawała całą sytuację za zabawę . Czasem będzie się dobrze bawiła, a czasem uzna to za nieprzyjemną i nieumiejętną zabawę człowieka. Ale z pewnością prawdziwa Akita nigdy nie będzie atakować pozoranta na komendę.
Przyjmując Akite do domu warto zapewnić mu bardzo obszerną socjalizację – oswoić go z miastem, ulicą, ludźmi dorosłymi i dziećmi, miejscami zatłoczonymi oraz z innymi psami. Dobrze zsocjalizowana i ułożona Akita potrafi się bardzo grzecznie zachowywać w miejscach publicznych. Zapoznając naszą dorosłą Akite z ludźmi, należy mieć na uwadze , że Akita ceni sobie niezależność i wolność. Mimo, że może być pozytywnie nastawiona do nowo poznanej osoby, to nie należy pozwalać nowo poznanej osobie na nadmierne spoufalanie się ( przytulanie, zaczepianie, tarmoszenie) z Akitą. Musimy dać szansę naszemu psu, żeby sam chciał się przywitać . Ze szczenięciem warto udać się do psiego przedszkola, a z dorosłym psem warto przebyć podstawowe grupowe szkolenie PT mając na uwadze, ze Akita może niechętnie wykonywać te same komendy kilka razy pod rząd. Można to uznać za upór, ale patrząc z szerszej perspektywy wynika to z ich inteligencji.
To samo ma miejsce w przypadku nauki chodzenia przy nodze po okręgu. Kiedy Akita nauczy się chodzić przy nodze bez smyczy, wystarczy zrobić 1-2 kołka, ale nie więcej. Kiedy robimy więcej kółek zazwyczaj Akita zaczyna protestować. Najchętniej siada lub kładzie sie, z postanowieniem, ze zaczeka aż zdecydujemy się w którą stronę tak właściwie chcemy iść. Kiedy ruszymy w dowolnym innym kierunku, Akita chętnie za nami podąży.
Pielęgnacja Akity:
Efektowna dwuwarstwowa szata Akity nie jest kłopotliwa w utrzymaniu....pod warunkiem ze w pełni akceptujemy to, że przynajmniej 2 razy do roku występuje obfite linienie. Wtedy Akita wygląda jak „liniejący wielbłąd” włos potrafi wychodzić całymi kępami. Natomiast Akita trzymana w domu potrafi wymieniać stopniowo sierść przez cały rok.
Jeśli Akita ma być psem wystawowym, utrzymanie włosa w kondycji wystawowej wiąże się z regularnym kąpaniem, czesaniem i suszeniem. Dzięki temu jesteśmy w stanie utrzymać włos w doskonałej kondycji, przyspieszając jednocześnie proces wymiany włosa.
Jednak wykąpanie Akity to wcale nie jest taka prosta sprawa. Po pierwsze należy mieć miejsce odpowiednie do wykąpania dużego psa: najlepiej wannę lub obszerny brodzik. Następnie należy obficie zmoczyć włos: samo polanie prysznicem nie wystarczy, ponieważ prawidłowa dwuwarstwowa szata nie dopuści wody do skory. Żeby dobrze zmoczyć włos Akity należy do wanny lub brodzika napuścić kilkanaście cm wody i dodać do niej niewielka ilość ( najlepiej nisko-pieniącego ) szamponu. Tak przygotowaną wodą należy polewać włos przez ok. 5-10 minut. Dopiero wtedy jest szansa, że dotrzemy aż do skóry. Dzięki tej wstępnej kąpieli od razu usuwamy większość zabrudzeń i namaczamy porządnie sierść. Dopiero teraz spłukujemy włos prysznicem i nakładamy szampon właściwy. Najlepszy jest szampon przeznaczony dla psów twardo włosych oraz dla psów o dwuwarstwowej szacie. Szampon taki nie zmiękczy włosa i zachowa jego naturalne właściwości. Szamponem tym kapiemy 1-2 razy w zależności od potrzeby. Następnie musimy zadbać o nawilżenie włosa oraz przywrócenie skórze odpowiedniej warstwy ochronnej. Do tego najlepiej sprawdza się olejek Seabreeze, który rozcieńczamy w odpowiednich proporcjach z wodą i tak przygotowana płukanką polewamy całego psa. Nie spłukujemy już, odciskamy nadmiar wody i przystępujemy do suszenia.
Najlepiej suszyć powietrzem o temperaturze pokojowej. Do tego celu najbardziej nadają się suszarki typu „blaster” . Pozwalają na wydmuchanie nadmiaru wilgoci, bez przegrzewania skory. Po wysuszeniu psa możemy nałożyć dodatkowo piankę nawilżającą , która ułatwi nam utrzymanie włosa w doskonałej kondycji. Jeśli chcemy odświeżyć włos pomiędzy kąpielami, wtedy najlepiej zaopatrzyć się w preparat OMG, który nie tylko odświeża włos i ułatwia rozczesywanie, ale także pozwala przedłużyć czas pomiędzy kąpielami i utrzymać włos w czystości.
Jeśli Akita nie będzie psem wystawowym, wtedy wystarczą kąpiele raz na 3 miesiące. W takiej sytuacji można oddać psa do salonu pielęgnacji, jeśli sami nie mamy warunków na kąpiel tak dużego psa. Przy okazji takiej kąpieli, pies będzie miał też obcięte pazury i wyczyszczone uszy, jeśli będzie taka potrzeba. Natomiast samemu warto przynajmniej raz w tygodniu czesać psa po uprzednim spryskaniu włosa preparatem OMG, żeby zapewnić właściwą higienę szaty.
Idealny dom dla Akity:
Idealny dom dla Akity to taki, w którym wszyscy członkowie rodziny będą respektowali godność i niezależność tej rasy.
Akita potrzebuje właścicieli , którzy będą mogli poświęcać jej czas na spacery, szkolenie, socjalizację i pielęgnację.
Nie ma żadnych przeciwwskazań do tego ,żeby Akita mieszkała w bloku, pod warunkiem, że zapewni mu się odpowiednią ilość ruchu i zajęć. Akita, który jest znudzony może mieć tendencje do demolowania mieszkania – potrafi zniszczyć nie tylko swoje zabawki i posłanie, ale także wyjść z klatki w której został zamknięty, rozszarpać materac na łóżku właścicieli, wygryźć dziurę w drzwiach, otworzyć szafę i pogryźć ubrania oraz buty etc. Jest to duży pies, o potężnych szczękach i niezwykłej pomysłowości, wiec pozostawiony sam sobie i źle wychowany może wyrządzić wiele szkód.
Żeby zapobiec takim wydarzeniom, należy poświęcić dużo czasu szczeniakowi, stopniowo oswajając z zostawaniem samemu w domu, zapewnić mu odpowiednią ilość ruchu i zabawy – w początkowym okresie wskazane jest wychodzenie na dwór nawet co 2 godziny, po każdym jedzeniu i po każdym spaniu, tak aby szczeniaczek mógł się nauczyć czystości. Akity są bardzo czystymi psami, więc przy odpowiednim podejściu ze strony właściciela, bardzo szybko uczą się załatwiać swoje potrzeby na zewnątrz, a także wkrótce uczą się domagać o spacer, zanim zdarzy im się załatwić w domu.
Dorosła Akita potrzebuje minimum 3 spacery dziennie, w tym jeden długi ok 1-1,5 godziny na długiej smyczy . Dla uatrakcyjnienia spacerów, możemy nauczyć Akitę ciągnięcia opony lub biegania przy rowerze i kilka razy w tygodniu zapewniać jej tego typu zajęcia. Mimo, że Akity nie są typowymi zaprzęgowcami, to potrafią pracować jako psy zaprzęgowe, i można je bez trudu tego nauczyć.
Problemy zdrowotne:
Generalnie są to zdrowe i odporne psy, jednak zdarzają się pewne choroby, o których występowaniu właściciele Akit powinni wiedzieć:
• Rozszerzenie i Skręt żołądka
• Alergie
• Młodzieńcze zapalenie wielostawowe
• Niedoczynność Tarczycy
• Wywinięcie powieki: Entropium/Ektropium
• Dysplazja Stawów
• Zerwanie Więzadła Krzyżowego Kolana
• SA (sebaceous adenitis)
• VKH (syndrom Vogt-Koyangi-Harada)
• Pemphigus
• Choroby Oczu ( mikroftalmia, RD, PRA, katarakta)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz